Zasady wykonywania tłumaczeń przysięgłych
Tłumaczenie przysięgłe (uwierzytelnione) to tłumaczenie tekstu wykonane przez – zgodnie z nazwą – tłumacza przysięgłego. Wykonuje się je wtedy, gdy dane dokumenty trzeba przedłożyć oficjalnie w jakiejś instytucji państwowej. Tego rodzaju tłumaczenia muszą mieć ściśle określoną formę, zgodną z obowiązującymi zasadami. Jakimi?
Zasady wykonywania tłumaczeń przysięgłych:
Imiona, nazwiska, nazwy własne firm czy instytucji, nazwy geograficzne, adresy itp. pozostawia się w tłumaczeniu przysięgłym w całości w ich oryginalnym brzmieniu.
Znajdujące się w dokumencie nazwy geograficzne, które w chwili wykonywania tłumaczenia są już nieaktualne, pozostawia się bez zmian, tj. w dawnym brzmieniu – obowiązującym w momencie powstawania tłumaczenia.
Wszystkie znajdujące się w tłumaczeniu uwierzytelnionym stemple i pieczęcie powinny być przetłumaczone lub opisane. Konieczne jest przy tym zaznaczenie, z jakiego kraju pochodzi dany stempel lub pieczęć.
Jeśli w dokumencie występują trudne do odczytania fragmenty tekstu, pozostawia się je bez tłumaczenia. Zadaniem tłumacza przysięgłego jest adnotacja w stosownym miejscu i w nawiasie kwadratowym na temat tego, iż dany fragment tekstu jest niewidoczny lub nieczytelny oraz podanie powodu tej nieczytelności.
Tłumacz nie musi zachować niepoprawności językowej w swoim tłumaczeniu, która występuje w oryginalnym dokumencie (mowa o wszelkiego rodzaju błędach ortograficznych, interpunkcyjnych czy stylistycznych). Może natomiast poinformować o tym w uwagach od siebie zamieszczonych w tłumaczeniu.
Jeśli w dokumencie pojawia się język trzeci, który nie jest językiem źródłowym i tym, na który się go tłumaczy, w tłumaczeniu przysięgłym fragmenty nim napisane nie są przekładane, a jedynie opisywane.
W tłumaczeniach uwierzytelnionych stosuje się słowny zapis daty (przynajmniej w przypadku miesięcy).
Wszelkie pojawiające się w oryginalnym dokumencie skróty czy skrótowce muszą być w przysięgłym tłumaczeniu tekstu rozwinięte i przełożone na język tłumaczony.
